inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.751):

Appen en zien

Werd wakker met droom
niet goed meer te zien.
Om zo blijer verliet ‘k de zaal,
kwamen de zon
met alle groen en bloem me tegenmoet
Liep langs ‘t kanaal.
Dan vraag ‘k aan jou
hoe de vlucht ging
prompt krijg ‘k foto’s,
film van klein vliegding
jij achter stuur, je zoon ernaast
Slingerend water onder jullie zie ik,
de huizen en weiden.
Daarna belt mijn zoon,
‘k zie bergen, houtbalkon,
poetst schoenen met handdoek, wit
O, die Nederlanders, zeg ‘k
hij over wandeltocht,
hoe heet en verhit
hoe druk Interlaken,
buitenlanders als in Amsterdam
hoe dichtbij Blatten
waar ooit wij waren
zij als kind toen ook verbrandden
precies daar beneden speelden,
waar de berg ‘t begaf.
Ook appt ex dat we daar…
En ik app haar, mijn vriendin,
of zij weet nog dat zij ook daar
ja appt ze terug,
die plaats kwam haar zo bekend al

Dat appt A iets over retraite
‘k herinner m’ een verjaardag
Omdat ik naar de brievenbus
app ‘k of zij ook mee
op scoot, boventoon altijd
de chaos waarin we vertellen
de ondertoon hou ‘k maar
we stilstaan bij zwanenpaar
en hun kleintjes
Nu appt dochter foto
haar arm om de puber,
als twee bloemen naast paarse lupine
Tenslotte dompel ‘k m’ in stilte,
om de dag terug te zien

Schrijver: Ralameimaar, 2 juni 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

1.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 52

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)