Netgedichten

netgedicht (nr. 85.802):

Nog een keer

Het klikken van de sleutel
de schoenen in het vak
het lichte ruisen in de wc

en intiem het schijnsel
onder de badkamerdeur, zijn geur
die bij mijn voeten binnenkomt

Ik weet al hoe
hij naar me toeschuift
voorzichtig zijn handen warmt

onder zijn oksels
om mij te strelen
van slaap naar fijn

en uit te laten rekken
in een zee van tijd
waar de wind opsteekt

en handen en monden
zich onhoudbaar haasten
tot de hemel opklaart

En dan
nog een keer