Netgedichten

netgedicht (nr. 85.792):

Niemand thuis

de straat
was leeg
ik liep langs
de huizen veegde
langs muren

om mensen
te voelen als buren
keek door hun ruiten
naar wat zij zagen
als buiten

verstoorde
hun stilte en
rook angst als
vergiftigende
aanwezigheid

ik wilde
schreeuwen
en zwaaien naar
de intense pijn
van het alleen zijn

maar er was
niemand thuis
in het huis waar
zelfs de dood je nog
naar de keel grijpt