Netgedichten

netgedicht (nr. 85.847):

Nacht na een lange avond

De sterren leven
vanuit mijn bed gezien
heel diep
binnen het kozijnkader

Lekker koel lig jij naast me
voldaan te slapen
mijn huid brandt
waar ik jou mis

in dit langhuis, waar wij
alleen ingehouden durfden
te vrijen, niet gewend
het van anderen te horen

De regen ruist
dat warme plezier
van de kinderen en voor ons
als er geen buren geweest waren

die zich zouden schamen
dus deden we het stil
zoals wimpermijten
wanneer ze paren