Ik Kijk, Dus Ik Wacht

Alleen, zittend op een terras.
De menigte bezig met zichzelf.
Af en toe vang je een blik—niet bewust,
maar je voelt het.
Alsof ogen je raken
nog voor je weet dat ze er zijn.

Je bent blind
voor wat ze denken,
maar niet voor het feit
dat ze denken.
Je zit daar maar,
kijkt rond,
maar niemand kijkt terug.

Is het de timing?
Of zijn ze bang betrapt te worden
op hun staren?

Stiekem hoop je
dat iemand kijkt.
Dat iemand ziet
wat je doet—
maar je doet niets.

Je hebt iedereen bekeken,
maar niemand echt gezien.
Mensen komen en gaan,
maar heeft iemand
mij
gezien
terwijl ik dit schrijf?

Of ben ik
de menigte
die staart
zonder te zien?

kijjken wachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 35