de laatste ontpopping
ken je dat gevoel
de eerste aanraking —
druppels die wachten
om te vallen,
om te zeggen
wat geen woorden durven.
in mij
rupsen,
jarenlang stil.
één trilling,
en ze worden vlinders.
vluchtig,
mooi,
en sterfelijk.
en ik vraag me af:
hoeveel rupsen
heb ik nog over?
Geplaatst in de categorie: liefde
van de gedichten van vandaag, lijkt
het metrum te zijn, het 'ritme' in het gedicht
van de beklemtoonde woorden.
In dit gedicht hakkel ik op het laatste woord
'over'
dat moet, qua metrum, 'te gaan' zijn,
omdat de klemtoon dan op de laatste lettergreep ligt.
En niet op de één na laatste 'ó-ver'
(de betekenis en het beeld blijft hetzelfde)
en ik vraag me af:
hoeveel rupsen
heb ik nog te gaan?