inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 419):

Onaangebroken

Je bent niet de zoveelste vlinder,
noch een even vluchtig zweven.
Je bent van hier tot ver achter ginder,
de laatste pure betovering gebleven.

Je bent geen spreuk uit oude boeken,
noch verbijsterd stil verstand
Je bent de waarheid uit de doeken,
met het verlangen in de brand.

Je bent mijn jeugdig groen verlegen.
Je bent mijn kansen, lang verkeken.
Je bent mijn dromen nooit ontstegen.
Noch om of aan te breken.

Schrijver: oepsie, 17 juni 2002


Geplaatst in de categorie: vriendschap

2.5 met 499 stemmen aantal keer bekeken 90.533

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

corine, 18 jaar geleden
wauw...
karen croon, 19 jaar geleden
Ik vind het een mooi en diepgaan gedicht. Het vertelt mij, wat ik denk als ik het woord vriendschap hoor.
Gewoon perfect voor het onderwerp.
leontien, 21 jaar geleden
In een woord: SUPER!
lynn, 21 jaar geleden
Gewoon prachtig. Mooi en puur!
gertjan, 22 jaar geleden
Ik vind jou een hele goede dichter de andere gedichten van jou vond ik ook heel mooi maar vooral dit gedicht
lennie, 23 jaar geleden
mooi gedicht, mooie opbouw
Unwary, 23 jaar geleden
Zuiver, eerlijk en intens!!
Heel herkenbaar en emotievol.
Fantastisch gevoelig gedicht.
jopie, 23 jaar geleden
het is een prachtig gedicht
Barbara, 23 jaar geleden
je weet het op een precies goeie manier te omschrijven.
Dit gedicht vergeet ik niet snel meer!
janneke, 23 jaar geleden
je beschrijft het gevoel dat ik momenteel onderga!
liefde, zo mooi, zo edel en oprecht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)