hooglied

zullen wij dan
dit laaghartig land
verlaten
neem ik je
met mij mee
naar de ijle hoogten
naar de hoogste berg
zullen wij daar
ons hooglied zingen

met elke stap gebalde kracht
met elke ruk van onze lenden
klimmen wij hoger
in de steile wand
ademen wij dieper vrijer
gaat ons hart sneller lichter slaan
slaapdansend
koorddansend op ijs
- wees niet bang
wij houden elkaar vast -
zullen wij
langs duizelende diepten
op de smalle top geraken
waar wij
zo zacht
zo teder
zo blauw verstrengeld in elkaar
de hoge hemel
de hoge blauwe hemel
even
zullen raken

... Bij voorkeur te lezen als tweede gedicht van het tweeluik laagland/hooglied. ...

Großvenediger

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 47