proloog (in vrijheid geschreven)
ik blijf kijken in de bodemloze leegte
van de dagen en van de nachten
en zal moeten aanvaarden dat ik
mijn geluiden nodig heb
mijn woorden om de rust te bewaren
met klem op toon en stijl
en als ‘t moet de klanken
de kleuren en de grove streken
en zinnen op ‘t onbenoembare
hopen op de verlossing van akkoorden
en gedeelde gevoelens in ritmes
blijven schrijven door barricades
opstapelingen van verloren besluiten
geheelde verlangens van voorheen
en gekomen uit ‘t diepst zwarte
stort ik mij eindelijk weer op woorden
ik dacht Helikon en Olympus te moeten bedwingen
om de pijn te mogen bezingen
nu houd ik weer eens ‘n ander hart vast
ternauwernood gevonden tussen knusse kussens
waarin ik voorgoed verdwijnen zou
ik laat de bergen achter en mijn zicht
gericht op eindeloze gedachtes en ideeën
en probeer de sterren niet te vergeten
en natuurlijk de onversleten maan
ik schrijf en lees en schaaf en denk
en leef gestaag enigszins vertraagd
‘t woord versaagt niet in klank
kleur of vorm in onverwachte grepen
van letters die leven
‘t maakt mij niet uit
welke woorden hier staan
zolang ze in vrijheid geschreven
mogen bestaan
... door R. van de Struik
bundel: 'wel/geen ongerijmdheden I' (jan-apr2025)
(01/33) ...
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: individu
wel/geen ongerijmdheden I
149
Geef je reactie op deze inzending:
maar dan compleet!
Dan zien we slechts een amorfe leegte...omdat jij de ander ongefundeerd de maat neemt, maar nooit met je ik/ego/zelf naar buiten treedt!
bij een bodemloze leegte?
Kom jongens, laat jullie ikjes thuis!
K.BLZ, bedankt voor het lezen:
1.het zijn geen chaotische gedachten,
ze zijn behoorlijk gestructureerd,
zoals je kunt lezen;
2.poëzie (en andere kunsten) zijn bij
uitstek geschikt om óók privézaken te
behandelen, echter gaat dat gedicht
over het persoonlijk-overstijgende
van de dichter;
3.zowel schilders als andere kunstenaars
komen wel degelijk 'naar buiten' met
hun 'aantekeningen' (voorbereidende
schetsen bijvoorbeeld), echter
is dit geen aantekening, maar een
gedicht.
Je commentaar slaat nergens op K.BLZ.
Dit is nou wat ik gewauwel noem als
ik het heb over jouw commentaren.
Het mist iedere link met inhoud en
de realiteit.
Houd die privee.
Een schilder komt ook niet naar buiten met zijn aantekeningen.
Vooral die bodemloze leegte zonder einde of begin
en dan de vrijheid op het end,
van 'sripta tua die manent'!
Wij zien uit naar het vervolg van oden in talloze episoden!