Netgedichten

netgedicht (nr. 86.950):

Het voorbijgaan

Ik draai me om in de branding
en kijk terug de wereld in

Op de grens spelen kinderen
Achter de duinen draait een kraan
temidden van waaiende plannen
door straten vol verkeer
van goed- en kwaad-
schikse resultaten, en ondergronds
voert het riool de emoties af

De kinderen joelen regen
hun bui spat mij nat en slaat
luchtbellen uit het water
Er drijft schuim
om mijn kuiten
maar ik kan het niet voelen
niet pakken, het verdwijnt

in mijn handen alsof het niet bestaat
en louter inbeelding is