herboren
het licht gaat schijnen wijl ik de avond nader
en word me bewust van het grijs in een kale nacht
het lijkt er op dat ik over een zielengrens getrokken ben
waar het verleden steeds meer door inzicht wordt verzacht
en waar ik mij met stabiele tevredenheid meng
ik zie vaker mensen als bomen in de ouderdom
ze verliezen bladeren en takken breken als vanzelf af
zo voel ook ik dat ik steeds meer naderbij mijzelf kom
en de nederigheid van mijn bestaan nog ontkennen
dat vind ik, op een aantal menselijke momenten na, derhalve laf
zo word ik trager in mijn doen en laten
en zie dat mijn ego van nature aan het schaven is
opweg naar de basis van het bestaan
soms gedreven, soms gelaten, immers
de vlakke horizon blijkt steeds meer in mij op te gaan
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 15 oktober 2025
Geplaatst in de categorie: filosofie