Stil verhaal

Langs het puntdraad
van mijn verleden
staar jij zwijgend.
Kalmte daalt neer,
als ochtenddauw
in mijn tuin.

Vingers glijden
over gerijpt groen,
vormen druppels
van smaragd,
smelten in een gulden straal,
blijven hangen
tussen regels
van een stil verhaal.

De echo van een kauw
splijt elke herinnering.
In mijn spiegelbeeld
zie ik zijn vlucht,
en raakt het jou
met mijn verdriet.
Ik volg zijn schaduw
dieper terug
in de tijd.

Want tussen kindertijd
en ouderdom
ligt braak terrein,
waar stilte
oorverdovend is,
en rust geen heling vindt.
Daar liggen
opgewoelde zaden.
Wachten op
een warm gebaar.

Kijk pa! Deze heb ik voor jou geplukt!
Ma... heb dees ook uit de grond gerukt!

Vingers glijden
door jouw haar.
Kalmte ademt in
en zucht.

Indisch zwijgen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 7 stemmen 75