Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 87.145):

zondagse morgen

het licht dringt door het wolkendek
als de ratelende regen op het bladerdak
afzwakt
daarentegen
word ik niet minder nat
noch
en evenals
mijn hond
zit ik bij thuiskomst opgescheept
met doorweekte feitelijkheden
en bijpassende lucht

waarbij de blues alsnog niet doorbreekt..
-overleden katers vluchtten in het verleden
bij de geringste donderdreiging
bliksem
als afleiding draaide ik dan Beethoven
daar zij de verhalen van Thor niet wilden geloven-

..rond de aangehaalde thema’s en verwijzingen
de verdwaalde woorden in doorlopende zinnen
zomaar binnengeslopen dat
wij zingen over een schematische toekomst
zonder de zieltjes van goden hopen te winnen
voor ons

vóór ons ligt de leegte
de schone lei van het onverwachte leven
zeker nu de regen van deze zondagse morgen
opgedroogd achter onze oren
alle zorgen verloren
erbij heeft doen staan
met onbeholpen armen
langs het vege lijf gedropen
als druppels
van de flakkerende nepkaars

want geen storm zal ooit door ons huis razen