inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over kunst

netgedicht (nr. 714):

‘vuurinslagen van genade’

Niets hadden zij te bieden,
zij verrieden een ieder die
zijn hart openstellen wilde;
hun gedragingen en daden
zonder rekening te houden
met wijze raden of gevolgen;
en allen voldeden tenminste
aan één der vrouwbeelden
door Semonides beschreven.

Morpheus zou verschijnen,
mijn verleden onder de rots
in de beek van eigen bloed
bijzonder raak herleidend;
wraak om bedorven liefde,
als die blijvende thematiek
door vele millennia breiend,
in verweven levensverhalen:
het ontwaken van de dichter.

De scherpste zinnen vormen;
een droomvrouw tevoorschijn
beitelen uit ivoor; zij die hoort
met schitteringen overstelpen;
juwelen van jewelste, cadeaus,
van nooit eerder bedachte taal;
smeken om leven bij Aphrodite,
dat ideaalbeeld adem te geven;
als goden op de aarde te staan.

Zo onverwacht als elke wending,
zo ligt zij deze nacht te dromen,
na drie vuurinslagen van genade,
de warmte die ik daarna opving
van haar lippen; de geschenken,
gewaden gleden van haar zijde-
zachte schouders, soepel als was
van de Hymettus onder hemelse
zonnestralen: ik kan verdwalen.

... (1) Semonides’ gedicht ‘Vrouwenspiegel’ (7de v.Ch.)
(2) Morpheus: god van de dromen (Gr. mythologie)
(3) Acis/Akis (Gr. mythologie)
(4) Pygmalion, prins/beeldhouwer uit Cyprus; Galatea, tot leven gewekt beeldhouwwerk van ideale vrouw (Gr. mythologie)
(5) ‘zij die hoort’: verwijzing naar ‘hij die alles hoort’ (Simeon, Nieuwe Testament)
(6) Aphrodite; godin van o.a. de liefde, schoonheid, seksualiteit en vruchtbaarheid (Gr. mythologie)
(7) Hymettus: bergrug in Griekenland, ongeveer vier km ten oosten van Athene; verwijzing naar fragment in Ovidius’ ‘Metamorfosen’ [10:281-288] ...

Schrijver: R.E.N.S., 3 november 2025


Geplaatst in de categorie: kunst

2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 87

Er is 1 reactie op deze inzending:

Max de Lussanet, 3 dagen geleden
Hier moet de rauwe kunstliefhebber en kenner, connoisseur van het oeuvre (althans Libri I tot XV)
van Ovidiaanse parodieën
der Helleense mythologie,
beter bekend als het Metamorphoseon,
eventjes goed voor gaan zitten...

Zijn aandacht gericht op de bijkans in het ongerede rakende doch voor twintigste eeuwers herkenbaar als nieuw smakende vrouwspot vol Euripidiaanse mensenkennis en psychologie
van Semonides...

zouden vrouwen zich hierin herkennen? Een wildgroei aan machomalheur en feminiene terreur zou zijn deel zijn,
als hij nu had geleefd...

De somnium,
de droom van de dichter,
waarin Afrodite verscheen,
blijft zij voor iedereen,
man of vrouw, erogeen...
een icoon van de liefde
die schoon is en goed
die het ware wel toont,
maar zich moeilijk laat kennen

de droomvrouw,
waar Pygmalion
zijn hamer op stuk
heeft gesmeten...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)