rapsodie der onconventionelen
in een zwart gat kan ik de schoonheid niet meer zien
en met elke pyrrusoverwinning ben ik ook wel klaar
waar in het herfstbos de kleuren nog waarachtig zijn
blijft de zeurende wereld strak over de daken vliegen
van mij mogen de vele steden gebouwd gaan worden
als te nemen horden voor de ontmenselijkte tsunami
zelfs als het illusieloos leven om zich heen blijft slaan
zware tentakels uitrolt over bezoldigde orakelbodems
Geplaatst in de categorie: individu

Geef je reactie op deze inzending: