inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over emoties

netgedicht (nr. 5.851):

Intensiteit

Sommige mensen voelen licht,
alsof hun hart een raam is
dat rustig openstaat.

Ik voel altijd te intens,
alsof elke aanraking van jou
al een afscheid voorspelt.

Jij noemt het nabijheid,
ik hoor alleen het kraken
van een brug die ooit zal breken.

Hechting vraagt een tol
die ik al duizend keer betaalde:
nachtrust, waardigheid,
delen van mezelf
die nooit terugkwamen.

Toch sta ik hier weer
met een hart dat weet
hoe dit verhaal eindigt—
en toch blijft zingen
voor jouw begin.

Dus blijf ik staan
net buiten jouw armen,
half toegewijd,
half op de vlucht,
met een verlangen
dat me tegenhoudt
en toch vooruit duwt.

Misschien
is dit de eerste keer
dat ik bang ben
én toch blijf.

En dat
is het gevaarlijkste gevoel
dat ik ken.

Schrijver: Nathan
24 november 2025


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 115

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

R.E.N.S., 4 weken geleden
Ik sluit me bij Joseline aan,
kop op!
J.Bakx, 4 weken geleden
Dag Nathan, bang zijn is op zich niet gevaarlijk, soms zelfs nuttig, lijkt me.Probeer te blijven hechten ondanks de schrammen die je kennelijk opliep. De meeste dingen in het leven gaan gepaard met pijn maar er groeien soms de mooiste dingen uit. Blijf niet hangen want dan mis je het leven. Succes en het beste, Nathan.

reageer Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)