une fleur pleine d ' espoir
in de kleuren van haar stem
roept zij opnieuw de jeugd,
ik hoor haar tinten verven,
die in haar blijken verborgen
ik ervaar een deugd, ik noem het vreugd
gisteren is zij onterfd van het oude sterven
en voelt dat ze nu in haar zijn is geborgen
ze zingt over het weidse blauw
en slaat vaak een stille mistige ruimte over
dat komt thans door het zicht
vanuit het hart
immers die maakt het wonderlijke bestaan
van ongrijpbare dazen dover
daar was plaats voor ondeelbare smart
nu weet deze mens wat onder
een naaste wordt verstaan
het lijkt of het licht zingt over het paradijs
maar nu zonder het onvruchtbare fruit
zij plant daar haar eigen tere zaden
die in wezen enkel in zachte zuchten
willen baden of hechten aan een nog frêle huid
doch dit alles vooreerst op een pril ontsproten zielenwijs
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 1 december 2025
Geplaatst in de categorie: spiritueel

Geef je reactie op deze inzending: