inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over ziekte

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 1.014):

Non pauper est

"Ego sum pauper", zingt hij
luid en klaar
"Nil habeo, ergo nihil dabo
Sum pauper ego!"
...maar is dat wel waar?


Volkomen legaal en zelfs
officieel
te boek staand als burger
die 't leeuwendeel
zijner tijd beidt doch 't liefst
met zijn krachten nog smijt
fingerspitzengefühl
und wortspielerei

staat die pensionado
nog altijd formeel
onder toezicht, van 't rijk niet
noch als crimineel
doch als overlevingskunstenaarpatiënt
van een kuur waar hij - tering! -
maar moeizaam aan went

"Sum ego pauper?"
wijst hij naar z'n haar
"het groeit tergend langzaam
da's inderdaad waar"

Maar kijkt hij je aan
met een vrolijk gebaar
dan zingt hij
"non pauper sum!"

Gelukkig maar!

... Vrij vertaald (eerste strofe):
"Ik ben een armoedzaaier die leeft van de wind. Ik heb een gat in m'n hand en m'n laatste oor versnoept, ik heb geen rooie cent, dus ja, sorry, aan mij heb je niks, van mij zul je niet veel krijgen"

...moet toch zeggen dat ik respect voor die krasse knar heb, met z'n overlevingskunst...tja, ook hij heeft niet het eeuwige leven natuurlijk, maar ik vind dat hij er knap mee omgaat, blijkens de laatste strofe, vind je niet? ...

Schrijver: Scherzo
Inzender: Nemo, 17 december 2025


Geplaatst in de categorie: ziekte

1.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 121

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.

reageer Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)