maanziek
de kale man kijkt naar de maan
met zijn handen in zijn zakken
hij heeft zijn ochtendplicht gedaan
want het brood is bruin gebakken
en boven langs de hemelbaan
daar groeien de sterrentakken
het lijkt of ze heel langzaam gaan
net als glinsterende slakken
de kale man lacht heel voldaan
maar laat zich niet verlakken
al gaat hij op zijn tenen staan
de maan kan hij nooit pakken
Geplaatst in de categorie: moraal