inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 670):

Leeg

-Het zonlicht dwarrelt schuw door de kamer
De schaduw die schuchter volgt-



Zijn huis is leeg
zijn wereld is zijn huis
Zijn gedachten zijn rommelig
als de kamers

(Vazen in de keuken kuchen
neerslachtig stof)

(Kinderlaarzen dromen water
en weten niet meer of ze lekken)

(Een deuntje tracht met dof geluid
voorbije sferen te behouden)

(Het tapijt zal nooit meer vlekken
Geen gestoei meer op haar huid)

(Boven verliest speelgoed
zijn felle kleuren in de kast)

(Gereedschap in de schuur
mist het eelt, zijn hand, zijn tast)

Zijn huis is leeg
zijn wereld is zijn huis
Godvergeten ver
ligt daar mijn thuis begraven

Schrijver: Jeroen Zwaal, 22 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 960

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jeroen Swaan
Datum:
23 augustus 2002
Email:
hyronimusbirdhotmail.com
Sfeervol geschreven Jeroen.
Laat de haakjes gerust weg.
Geef de tekst de rust die het verdient.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)