inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.027):

verleden van nu

Ik ben even weggeweest
naar de zon en naar het water
waar het zand zijn schelpen leest
vroeger samenkomt met later

Ik ben tot de rand gegaan
van mijn voelen en mijn denken
heb er op een wolk gestaan
zag een engel naar me wenken

Ik ben uit mezelf gegleden
heb als vogel rondgevlogen
zwevend door mijn oud verleden
zoekend naar een nieuw vermogen

Ik ben tot besef gekomen
dat mijn leven is te leven
zelfs al blijf ik altijd dromen
heb ik nog genoeg te geven

Schrijver: sephus
Inzender: joop van santen, 27 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: overig

2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.283

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
sarah
Datum:
18 januari 2004
Email:
Ik vind dit echt een heel mooi gedicht. Want het leven is belangrijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)