inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.079):

Een dagje mijn vriendin

Je was een dagje mijn vriendin
Zat naast me op het dakterras
De eerste die bewoog was af
Onwennig hield de stilte aan
We wisten niet wie sterker stond
Maar voelden dat het oorlog was
Ik hield me groot
jij kropte op
De kou zat in de najaarslucht
Te lang voordat het eten kwam

Aan tafelzout bleek geen gebrek
De messen schoon en pas gescherpt
Soms keek ik of jij steken zou
Indachtig wat nog komen moest
Vermaalde jij het bladerdeeg
alsof het niet te eten was
Twee buren zagen, heel verbaasd
hoe jij daar zat
zo vol met haat
en ik die je niets zeggen kon

Schrijver: Zilver, 7 november 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 576

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)