weekend
op groene aanslag glijdend
verdwijnt mijn goed humeur
buurman's grint benijdend
bereik ik dan mijn deur
waarmee ik, daar hij klemt,
de strijd dien aan te gaan
en dus redelijk ontstemt,
binnen kom te staan,
alwaar mijn nageslacht,
met warme rode koppen
op mijn komst hebben gewacht
met duizend pinda’s doppen
nog voor dat ik mijn jas ophang,
trap ik op een robothond
de kamerdeur raakt net mijn wang
en ik lig languit op de grond ..
achter een kom groene thee
kijkt mijn vrouw mij vragend aan
ik bloed zachtjes uit een snee
en probeer weer recht te staan
met in mijn broek een slordig gat
en steken in mijn zij
zucht ik: ‘t is weer weekend schat,
... is er nog thee voor mij?
Geplaatst in de categorie: humor