inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.468):

Een vage herinnering

Het zielt me dat haar geest zo snijdt
besmeurt ze het mes met open wond
die in kalme uren van eeuwigheid
nimmer de kern van daglicht vond

alsof ze het zwijgen lijdzaam hoort
volgt ze zorgvuldig gekozen wegen
innerlijke beproeving stuwt haar voort
zelfs blijk van liefde houdt niet tegen

blind voor wat haar wezen vreest
zoekt ze naar eigen oprechtheid
dood nooit eerder zo tastbaar geweest
proeft ze aan de herinnering van tijd

Schrijver: pandorra, 6 januari 2003


Geplaatst in de categorie: verdriet

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 715

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Leslie
Datum:
18 januari 2003
Email:
les_lie_kehotmail.com
heel mooi....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)