Stervende zwaan
En de wereld is als een stervende zwaan,
als wij, blind, zo door blijven gaan.
Volgevreten hebben we niets te wensen,
gedragen we ons als verwende mensen.
Die, als was het een soort van spel,
de ander méér toewensen dan de hel.
En versuft, door teveel eten en drank,
vallen we in een rusteloze slaap op de bank.
Dromen hardop van wat we hebben aangericht,
maar wel met een vale grijns op ons gezicht.
Niet dat we ooit van deze dromen zullen leren,
bang dat de waarheid zich tegen ons zal keren.
Maar ééns, ééns zal die dag toch aanbreken,
dat de waarheid met luide tong zal spreken.
De waarheid zal ons in de spiegel laten kijken,
en zien we de eenzamen, de treurenden, de lijken.
En zal de wereld zijn als een stervende zwaan,
waar wij, in duisternis, verder moeten gaan,
en in diepe troosteloosheid zullen verzanden.
Ik hoor nu al het geknars der tanden ...
Geplaatst in de categorie: actualiteit