Phantasia romantica
Oranjerood: Bengaalse vuren
hebben ons in gloed gezet.
Wij flakkeren op, zij doven uit.
Maar killer zal de nacht niet zijn
dan lui-ontluikend nu: 4 maart
want wat zo hevig in mij woedt,
is roder nog dan rode vuren!
Ik heb in jou een stem ontwaard,
de roes van samen en alleen.
"Ik wil jou wel!" en toch weer niet: verlangen en verzet.
Jij bent bezwerend, doch vertederd, ik: geremd en moe,
nog tellend onze laatste uren.
Jij dekt mij toe
en ik, gevangen vogel, denk: wij-samen zijn, zelfs heden reeds
verleden, onherroepelijk.
Kun jij mij overreden? Nu?
Geplaatst in de categorie: liefde