inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.612):

aangeschoten

als een aangeschoten jager
loer je op je prooi
en ik ...
ik moet naar huis

je handen gaan steeds lager
noemt mij telkens mooi
en ik ...
ik hoor geruis

van een maanverlichte zee
mijn voeten in het water
jij maakt geluid voor twee
het wordt alsmaar later

als een aangeschoten prooi
lik ik nu mijn wonden
en jij ...
jij praat maar door

je brengt alles in de plooi
-het zand verbergt mijn zonden-
je zegt ...
“je stelt niets voor”

het zand schuurt in mijn broek
het zout bijt in mijn tenen
terwijl ik naar woorden zoek
ben jij al weer verdwenen

Schrijver: Jeroen Swaan, 4 juni 2003


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 980

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
an
Datum:
8 juni 2003
Email:
an.terlouwhetnet.nl
Fijn dat je er weer bent, een 9 voor zoveel "eenzaamheid"? Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)