inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.677):

Evolutie op Vaderdag

Er zijn zo van die peinzende dagen
verwonderd voelt vader zich verlaten
van alle mensen en alle dingen
hij begint zich ernstig af te vragen
kan zonder seks het leven bestaan?
Vogels zouden stoppen met zingen
planten het bloeien, het bloeien laten
harten zouden van lust niet harder slaan

Seks is voor de mensen copuleren
de natuur geeft elk wat die wil
Kikkers bevruchten geil de drabbe dril
Vissen schieten talloos hom en kuit
Schorpioenen, kevers, duizendpoot
salamanders zetten pakjes sperma uit
op de grond zomaar open en bloot
waarop het wijfje in haar schoot
een explosie kan laten ontstaan
in haar voortplantingsorgaan
Een zee-egel denkt bij seks
aan het loslaten van eicellen
en van spermatozoa in de zee
beide hopen op een treffen
bij een golf in wel en wee
Een roos geeft aan de wind
het mannelijke stuifmeel mee
met het vertrouwen van een kind
dat alles wel zijn weg vindt

De rede voor al deze strapatsen
is de vermenging van de genen
schepping van een nieuw individu
nog beter aan het leven aangepast
Doel van evolutie blijkt helder nu
vermenigvuldigen en overleven
Voor wie faalt houden die genen
voorgoed op met hun bestaan
voor wie slaagt zijn er nazaten
die hun eigen pad zullen gaan

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 13 juni 2003


Geplaatst in de categorie: biologie

2.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 2.294

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)