woorden
woorden dwarrelen
als herfstbladeren door mijn brein
het gedicht rijgt ze aaneen
leeg stom zonder ziel
zonder pijn
woord na woord pak ik bij de oren
rangschik schrap
brutalen protesteren
kleine zwakken
schuiven zonder morren naar voren
geloof nooit
dat een gedicht zomaar wordt geboren
vechten met woorden is sterven
en telkens weer
geboren worden
---------------------------------------------------------------
Uit de bundel; Voorbij de Horizon van Jos de Vink
Geplaatst in de categorie: algemeen