inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.908):

Maanlicht

Het verstilde maanlicht schijnt
Streelt mijn geschonden lichaam
Beroert elk plekje en verkleint
De zelfverloochening en blaam
Zodat elk schandteken verdwijnt

Groeiend is mijn zelfbewustzijn
Ik sta weer strijdbaar en rechtop
Woede verzamelt zich tot venijn
Zet er een streep onder en stop
Dit leven, zoveel wraak en pijn

Springen in het diepste ongewisse
Het laatste restje moed ontbreekt
Ben ik me nu toch aan ’t vergissen
Is het iets wat zich nu pas wreekt
... Zal iemand mij missen?

Schrijver: Janna Nendels, 25 juli 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

4.1 met 41 stemmen aantal keer bekeken 1.402

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ivo Vandenberghe
Datum:
9 augustus 2003
Email:
ivovdbskynet.be
Ik ben een tijdje niet langs geweest,maar was opgetogen toen ik een nieuw gedicht van jou te lezen kreeg,en ook nu slaag jij er weer in een zeer mooi gedicht te schrijven, dat jij op het ogenblik misschien wat wanhopig bent kan men in jouw gedicht ook lezen, maar de vraag stellen "zal iemand mij missen?" ik zou je missen en nog vele anderen, dat weet je toch!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)