inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.957):

De Ander

Vuurtongen snijden de nacht
Sierlijk en vreemd als maankraters
Huizen woekeren over de velden

Twijfelend aan mijn wandel
Sidderend voor de zeis die ons neermaait
Bespied ik de heilige honger
Van de ander die weet
Hoe gretig de uren happen
Hoe de avond razernij met stilte verzoent
Als een kat voor de sprong.

De anderen blijken gelijker aan mij
Ze fluisteren over het begaafde beest dat begrijpt (Aha!)
Dat we zwemmen in 1 poel
Dat we kiemen uit 1 korrel

Ze fluisteren over de stad
Waar de adem van de trompet deint
Waar snaren veelstemmig trillen
(Het warrelig loflied van lover in de wind)
Waar volkse helden sporen dragen
En een draak spartelt voor de genadesteek

Dagen verbruiken me
Wazig als een spiegelbeeld in het uitstalraam
Hol ik door het tumult, graaiende menigte
De anderen die de nood lenigen
Enig, reikhalzend naar de dageraad.

‘Zomaar Iemand’
Zo stel ik me voor
Grillig val ik in de vangarmen van iets dat openvouwt
Een kelk in de lente?

Schrijver: Wimper, 7 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 771

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)