mag ik
mag ik aan uw zachte borsten slapen
en spinnend neergelegen in uw armen
naar het verre licht van sterren gapen
zachtjes me aan het uwe verwarmen
mag ik u voorzichtig uit het gras optillen
en dat moment tot een puntje verkleinen
om door regen en wind in mijn hart te stillen
langzaam samen in ons geluk verdwijnen
zonder gesproken woorden, een blik
die ons beiden alles weet te verhalen
en ik daal mijn mond tot uw lippen, lik
een natte kus waarin we beiden verstijven
in een foto met volle kleuren, zonder kwalen
en die ons door grijs en rimpel bij zal blijven
Geplaatst in de categorie: liefde