inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.245):

Brusque

omsloten en gevormd
door woest gebergte
woonde een man
oud en versleten
in een huis van steen

hij kwam er nooit
en zou Brusque nooit verlaten
want deze man
kende slechts de paden
rond zijn stenen thuis

zijn levenswerk muren
scheef als een lach
grimassen van steen
waarmee hij vocht
zolang hij zich herinnerde

met de bergen sprak hij
over de kleine hemel
die ze hem gunden
en leerde van de geheimen
die hem zwijgend omgaven

soms woedden er stormen
in die hoge ronde horizon
zodat zelfs getemd gesteente
hem niet kon behoeden
want kracht is ook kwetsbaar

in deze oude stenen tijd
vandaag en eeuwen terug
verrijzen werken nog langzaam
en verzekert niemand
zich tegen iemand

deze waanzinnige
werd uiteindelijk geveld
door een regen van steen
net nadat de laatste
zijn thuis vervolmaakte

ik hoorde dit verhaal
bij zijn kribbe en zijn graf
waar een hemels lichte lach
echoot tussen het gesteente
en danst met de eeuwigheid


Zie ook: http:// www.rubic.schrijft.nl

Schrijver: rubic, 29 september 2003


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 711

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)