Ergens
Dolend door de zandzee van het leven,
Gloeiend, kreun ik vaak een jammerklacht.
Ergens echter, weet ik, haast vergeten,
Bloeien tuinen, schaduwrijke pracht.
Ergens echter in mijn verste dromen,
Weet ik dat een rustplaats op mij wacht,
Waar de ziel tenslotte thuis kan komen,
Waar ze wachten: sluimer, sterren, nacht.
Inzender: C.D, 27 december 2003
Geplaatst in de categorie: overlijden
vrij en toch exact. Doet het oorspronkelijke gedicht veel recht, ondanks de verandering in het rijmschema.
Wie is de vertaler?