Netgedichten

netgedicht (nr. 3.903):

Een lentewandeling

zilver wilgenkatjes
toeven wit en glanzen
met donzig dansen
uit bruine jasjes

aan de kant
van het roestrood
waterlopen land
langs de velden

waar woorden
over mij vertelden
en diep frazelen

waar mijn stemming
ingetogen roert

waar grote
paardenhoofden
gebogen grazen
van gele resten
tussen lentegroen

waar ik toeven kan
in de tijd van toen...