Schandpaal in Brussel
Zon schaterde tegen witte gevels
Wind woelde in het lover
Het Jubelpark stroomt vol...
Een rouwstoet van rebellen
In de staart dragen ze een gipsen vuist
verbijten de razende traan
Een verzet tegen smog en hoogverraad
Want bos wijkt voor beton
Een roettong likt aan de groene long.
De tuba pronkt met een wijde stem
Trompetten scheuren de zucht
Ze vullen het plein met klankenkoorts
Het streelt de snaar van het gemoed
treft het merg
Tot we verdwalen in een taal
Het verhaal is ver zoek
Misschien verspreid in het rumoer
Misschien verenigd in een vuist
Tuba en trompetten
smoren het klagend koor
Kreten van verf op spandoek
Ze dragen een kist door de wetstraat
De minister, de grootste schietschijf
Ligt opgebaard
Als een stropop met een duivelsmasker
De schandpaal staat al klaar
Een beursbaron grijnst in zijn kraag.
Geplaatst in de categorie: woede