inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.328):

Dodenakker in Wales

Hun schelle schaterlach klimt over ’t duin
ze bewonen vol trots hun zandkastelen
hebben emmers schelpen te verdelen
een uit zee zwaar bevochten strandfortuin

Het jonge kinderleven is nog enkel zand
slechts vaag begrensd door de waterkant

Hun zilte water bestaat uit louter tranen
in de witte aarde gaapt het donker gat
geen oog en hart voor het nabije nat
geen kracht om kinderen te vermanen

De man in ’t zwart verheft zijn stem
spreekt over leven, dood en Jeruzalem

Even stokt het leven rond de branding
verbaasde kinderogen vol ontzetting
het schept een wonderlijke band
dit onbegrepen kerkhof op het strand.

Schrijver: kees keizer, 25 maart 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.040

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)