Zicht
Vlagen van wind zag ik door flarden van mist
als een raaf die door blauwe hemel snijdt
in jouw ogen, twee ogen, gemaakt van tijd
en geduld en een zucht en een snode list
van bedoeling, van duiding en steeds bereid
te broeien, te branden, en dan weer sist
door tranen, te stomen, tot onbetwist
gefladder steeds helderder schemer verspreidt
in mijn ogen, ze dwalen naar ver daarachter
waar 't vuur ontstond dat ik zelf ontstak
met een droge tak van mijn levensblad
die ik offerde voor de tijd totdat
met jouw zucht de verlichting euvel brak
in het blauw van jouw ogen, mijn ogenwachter.
Geplaatst in de categorie: liefde