inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.416):

spetspatss..pets…patspets..pats

Tegenwind waait woeste vlagen
dikke spetters spatten uit elkaar
miljoenen druppels, vochtig, klaar
proberen mij naar zee te dragen

Striemkracht wakkert regenslagen
gesmolten kristallen, ijzig zwaar
ze doorweken vlot, ik, zoutpilaar
die niet in staat is, heeft te klagen

Het lijkt of ik me expres laat plagen
door de kille storm waarin ik staar
met regen die door mijn kleren waait

Zonder stoppen word ik nat bezaait
door prikjes die verwarmen waar
jouw geblazen kusjes me behagen

Schrijver: WOLF, 5 april 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 459

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)