inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.435):

ik pak ze stuk voor stuk

er zweven engelen
in de lucht, ik pak
ze stuk voor stuk
en zet ze op een rij
hun vleugels licht gebogen
dichtbij elkaar schoven
bekijken ze me hemels blij

dan spreken ogen
die naast God het
donker ook gedogen
dat er vaker liefde
wordt gewenst
ik kijk ze aan en voel
me een slecht mens

gelukkig breekt de lach
weer door en worden
veren uitgeschud
ik voel me opgelucht
als ze weer vliegen
de kleine zonde van
het liegen blijft bij mij

Schrijver: wil melker, 9 april 2004


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 533

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)