inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.737):

Sporen

Morgen zal alles van een ander zijn
Met vaders dood sluiten zich hier de deuren
Het lege huis staat stil de rouw te treuren
Al liet ik wel de troost van een gordijn

Er gaan al vreemden rond op het terrein
Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn

Nu ga ik voor het laatst de akkers rond
De lege kassen en verlaten erven
Dan voel ik mij van binnen even sterven
En proef de smaak van tranen in mijn mond
Want ik zie in door vorst versteende grond
Een eenzame vertrouwde voetstap zwerven

Schrijver: Corry van Doorn, 24 mei 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 501

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)