inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.827):

in weerwil

WOORDEN SPORADISCH UITGESTROOID
plots gaf zij een kreet, en allen getuigden
UIT MIJN HAND, LEEGLOPENDE LEKKE DOOS,
wij dit later, in het nieuwe korenveld;
ONDERHUIDS ZICH SPIEGELEND AAN DE WEKE
nooit meer hielden wij van geluid dat stapt
MAKKE WAND, IN DIERENVELLEN GEWIKKELD,
over je heen, als duizend ontpootte duizend-
ELKAAR OMHELZEND, IN HUN KRUISPUNT EEN VOOR-
poten, inprentend in je huid een onuitwisbare
ZIENE LANDING OP EEN ONBEWOONDE OMNEVELDE
rune, een bloedende ijsvlakte, gekruisigd
PLANEET HIER MOEDER VAN NESTTRILLINGEN, DAAR
wijdbeens de te water gegane gebarsten kruik;
(MIJLEN DICHTER) EEN OMHULLENDE ZACHTHEID,
toen pas deed zij de daad haat, daarna blies
SNEEUW ONDER ANDERE; WOORDEN DAGELIJKS
ik eigenhandig de eeuwige vergulden
REIZEND ALLEEN VERLOREN OP ROOKRUGGEN, ONDOOR-
in het hemelvlees geboorde toren op.
DRINGBAAR DE BEZOCHTE GESPLETEN ORGANEN, ZIJN
nooit meer beschermd door dit donzig kleed
wurgden wij de koude
ZIJ ADEM: DOOD BIJ DE GEBOORTE.

eindeloos is het paren desondanks

Schrijver: eric rosseel, 3 juni 2004


Geplaatst in de categorie: erotiek

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 891

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)