inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.866):

Mozaïek

Het mozaïek van jouw gelaat
met vormen en kleur door de
late woestijnwind geschapen

Waarvan er slechts één bestaat
met door de luwte aangespoorde
lome lijntjes rond de slapen

Ik ken de kuiltjes en de schaduw
de gouden glans en ook de bron
van tranen die het zo polijstten

Ik zag fluwelen ogen nimmer ruw
ook niet toen de storm begon
en alle meeuwen angstig krijsten

Het mozaïek van jouw gelaat
met tedere groefjes, zachte nerven
alleen ik weet dat het bestaat
uit duizenden gevonden scherven.

Schrijver: kees keizer, 10 juni 2004


Geplaatst in de categorie: partner

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.077

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)