inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.896):

Slavin van de nacht

Duizend doden sterven
wanneer verleden verlamt
bij het zachte ochtendgloren
lijkt zelfs toekomst verkrampt

onbegrensd over grenzen
gaat alles wat ademt voorbij
niets is vast te houden
langzaam sterft er iets in mij

oneindig is een utopie
eindig de geest van de tijd
geen speling voor de dood
ooit wentel ik in waarheid

Schrijver: metha, 14 juni 2004


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 317

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)