inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.964):

Glimlachend verdriet

Ik wandel op het zandpad
van marmeren steen naar steen
sommige teksten raken
gaan écht door merg en been

vooral de kindergrafjes
met beertjes her en der
laten geloof wankelen
vertrouwen is dan ver

rustig loop ik naar het graf
richting het houten kruis
vogels vliegen met mij mee
naar jouw laatste aardse thuis

tussen bloemen en het groen
kijk ik om mij heen en geniet
denk nog even terug aan toen
en straal glimlachend verdriet

Schrijver: metha, 22 juni 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)