Niemand

Deze kamer is een lege huls
Ik woon elders
Jouw zijden sluier slingert nog rond
Opwolkend, kolkend, kwellend
Zwellend in het geheugen

Ik blaas naar het grijs gordijn
Dat tussen ons schoof
De muren kaatsen de kreet terug

Er was ooit meer
Een rimpelend meer van verwachten
Diep en stil
Maar waar bleef het?
Ik spreid een lijkwade over ons
Zon dringt binnen in schemerige scherven

Ik woon elders
Zoals jouw perzikbloesem
Die verdunt in mijn schedel
Waar ik weiger te vergeten

Schrijver: Wim Veen, 20 augustus 2004

wim.vandeleenetelenet.be

niemand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 1.298