inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.332):

Marmer

Wat voelt als kale zachtheid
blijkt een brok verdriet, intens
verdiept als meteoor gehard.

Binnen bonkt een grijze herinnering
als holle echo doorheen
een blakende stilte.

Rusteloos stroomt het
als vergeten
door gletsjers van verleden

sterft
een duizend doden
op het schrift van het gemiste lot.

Schrijver: Edwin van Rossen, 21 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 574

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)