inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.412):

spot en spel

Je grimmig oog snijdt
Door merg en been en vel
Alsof je een spookhengst berijdt
De iris smeult, de pupil laait
Ik begrijp geen grein van dit giftig spel
De mistflard die in mijn kop verwaait

Ik vlucht onder mijn donsdeken

Tel snuivende rammen tot ik slaap
Ze vermenigvuldigen in een luchtbel
Hollen dartel naar een rillend schaap
Het lijkt de zoetste inval wel

Ga je nog lang staan pruilen
Met spartelende armen, het weerloos kind?
Voor die koude grillen zou ik liever schuilen
Op een droge, warme zolder
Dan had ik liever mijn dwergparkiet bemind

Je oog spuwt schichten
Ik kaats de donder terug
Je wil mijn weekste vlek belichten
Ik wil enkel jouw kaakbeen ontwrichten
En sla verstrooid
Als naar een drinkende mug.

Schrijver: Wim Veen, 31 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: woede

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.100

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)