Oudejaarsavond
Het schijnt: Jaroslavna's gehuil klinkt in de nacht
en dit verdriet hangt als een vals akkoord,
alsof een traan van een stille seconde zich verdubbelt, maar
de redding is nabij en de zeilen zijn vuurrood.
Alsof De Maan een kristallen bloem blijkt,
En de sneeuwstorm fluistert: «Het is verricht…”
De middernacht, glimlachen, kaarsen en ijs,
En in een vurige dans draaien zich de bladen der gebeurtenis.
Lohengrins zilveren zwaard dringt de nacht binnen
En plotseling – stilte – geen gehuil, geen lach…
Een eeuwige branding brengt al het oude weg,
Wat schenkt Het Nieuwe Jaar ons? Een nieuwe piek? Een nieuwe val?
Geplaatst in de categorie: filosofie