inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.022):

Geen einde aan

de zon ging onder
maar wij bleven staan
op de dijk in het gras
aan het water verloren we
elkaar in de ogen was het blauw
nog dieper

en de wereld ging voorbij
terwijl we toekeken
en de tijd verdween
niet was blijven plakken

de horizon was daar
terwijl we groeiden
aan elkaar

Schrijver: Edwin van Rossen, 3 december 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

3.3 met 77 stemmen aantal keer bekeken 9.525

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Fred, 20 jaar geleden
Allejezus mooi!
grietje scholtens, 20 jaar geleden
Prachtig gedicht. Mooie vloeiende zinnen, doet mij denken aan zee en strand. Momenten van ondergaande zon en de warmte op je huid, nog lang belevend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)